Choroby kończyny górnej (bark, łokieć, nadgarstek)
Obręcz barkowa, łokieć, nadgarstek to newralgiczne punkty decydujące o ruchu kończyny górnej. Warto wiedzieć, że więzadła stawu barkowego utrzymujące układ kostny są bardzo elastyczne, dając nam szeroki zakres ruchu, ale słabsze niż na przykład więzadła stawu biodrowego. Ta słabość powoduje podatność stawu na zwichnięcia. Oprócz takich urazów wypadkowych jak właśnie zwichnięcia czy złamania, najczęstszymi chorobami barku są zapalenia i uszkodzenia przyczepu ścięgien mięśni rotatorów (tj. m. nadgrzebieniowego, podgrzebieniowego, podłopatkowego i obłego mniejszego) i kaletki maziowej ponadramienno – podbarkowej. Najbardziej charakterystycznym objawem są bóle nocne niepoddające się leczeniu farmakologicznym (często z powodu bólu sen przerywany jest 4-5 x na noc, ułożenie na chorym barku jest nie możliwe ze względu na ból). Dodatkowo występuje ograniczenie bólowe zakresu ruchów w stawie ramiennym, szczególnie rotacji wewnętrznej. Wcześnie zdiagnozowany zespół bolącego barku może być leczony zachowawczo, w zaawansowanym stadium niezbędnym jest leczenie operacyjne (artroskopia barku).
Choroby stawu łokciowego są jednymi z najpowszechniejszych przyczyn dolegliwości bólowych w ortopedii. Tzw. łokieć tenisisty czy łokieć golfisty powstają jednak najczęściej nie w wyniku uprawiania tych sportów, lecz w trakcie naszych codziennych czynności związanych z pracą. Silna bolesność tych schorzeń ogranicza możliwości ruchu ręką u pacjentów. Powoduje to konieczność szybkiego i skutecznego leczenia zachowawczego, w trudniejszych przypadkach operacyjnego. Pozostałe powszechne choroby stawu łokciowego to zapalenie stawu, zapalenie kaletki maziowej, zapalenie nerwu łokciowego i niestabilności.
Nadgarstek jest stawem narażonym na przeciążenia podczas wykonywania wielu zawodów, np. zawodu fryzjerki. Najczęstsze choroby to zespoły cieśni kanału nadgarstka lub kanału Guyon, artroza, schorzenia ścięgien oraz uszkodzenia mechaniczne w wyniku wypadków np. złamania i zwichnięcia. W przypadku chorób wynikających z ucisku nerwów konieczne jest wykonanie badania przewodnictwa nerwowego – EMG. W zaawansowanych chorobowo przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne.
Wszystkie powyższe opisy mają charakter czysto informacyjny i nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem specjalistą ortopedą, który na podstawie badań będzie mógł postawić prawidłową diagnozę Państwa stanu zdrowia i zaordynować kompleksowe leczenie.